kamperfoeliepoort
Hartstikke leuk hoor, allebei, maar....er is in mijn tuin zoveel te doen. Gewoon lekker zijn. Relaxed, met tijd om zo maar eens een heel uur in de hangmat een boek liggen lezen. Dat schiet er helemaal bij in. Dus doen de slakken het wel voor me:-(
Hoe komt dat? Het wandelen is er extra bijgekomen. Zaterdag weet ik of het de moeite waard is. Nou vind ik bewegen ook heel lekker, prettig. En we gaan door de prachtige omgeving van mijn geboortegrond, dus daar verheug ik me ook op. Maar het is wel 4, met voorbereiding 5 dagen..... Ook daarna ben ik nauwelijks op de tuin ivm werk en ziekenbezoek in Duitsland, wat ik ook met plezier doe hoor.
En ik werk meer. Fijn werk, relaxed maar zoals ik altijd al vind...werken is niet erg, maar het kost zoveel tijd, haha. Zelfs op mijn manier. Keuzes maken, altijd zooo moeilijk...Ach, volgende week even een adempauze, maak ik dan de compostbak wel af... is te overzien. Kan ik nu toch nog even wieden, bijv tussen de aardbeien, ik blijk er nog veel meer te hebben, maar wel te dicht op elkaar: ze gaan te schimmelen:-(
En, al doende, kwam ik de hop weer tegen. Wat een magnifieke plant, wat een groeikracht en wat een schitterende bellen in september.... Maar....ondanks zijn/haar harde werken heb ik net besloten m toch zoveel mogelijk weg te halen. En dat voelt ook dubbel, een plant die zo ontzettend zijn best doet, met uitstekend resultaat, wordt als dank verwijderd!!!! Waarom dan? Deze keuze was wat makkelijker: de hop staat vlak bij de fruitboompjes en aardbeien en worden nu of verstrengeld tot de dood aan toe, of zo in de luwte en schduw gezet dat dat ten koste van fruit en aardbei gaat. En omdat het thema snoeptuin is, moet de hop wijken. thee van hopbellen vind ik naar bier smaken, jakkie. Zelf bier maken zie ik me niet doen, jonge scheuten verzamelen heb ik nu geen tijd voor over, dus is er geen nut en mag ie dienen als biomassa in de composthoop...Die zo aardig vol begint te raken, ook met helianten en balsemien (echt te veel, er blijft nog genoeg over)
Nou ja, dit geuit hebbende leg ik me neer bij de situatie, accepteer dat de tuin niet verzorgd wordt zoals ik zou willen en ga gewoon genieten van alles! Bijvoorbeeld van mijn sla met koriander, venkel, knoflook, oregano en melde uit eigen tuin, en van heerlijk grote en zoete aardbeien op brood, mmmmmm
Overigens was het wel fijn thuiskomen van het kampeerweekend: voor de deur afgezet, met fiets en al, door Wilma, en uitgenodigd voor een heerlijke maaltijd door de buurvrouw en een vriend. dat maakt de overgang van samen eten met velen naar alleen heel prettig geleidelijk.
En bijna overweldigend was de uitbundig bloeiende gele kamperfoelie, helaas bestaan er nog geen geurfiles, anders....zou je nu bedwelmd raken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten