Gisteren met vriendin K afgesproken bramensiroop te maken. Ze had al eerder in mijn "achtertuin", een bos/park, bramen geoogst en er jam van gemaakt. En daar weer van genoten, dus ontstond het idee nu siroop te maken. Eeen hevige regenbui hield haar niet tegen, een file wel (wat vertraging) Gaf niet, terwijl we eerst even thee dronken en de flessen voorbereidden, werd het droog. De flessen had ik nog even bij J opgehaald, die het hele jaar voor me spaart, erg fijn!
Buiten gekomen oogstten we bramen. Helaas zorgde de natte tijd voor vrij veel schimmelige exemplaren, die we nu even negeerden. En relatief weinig zon geeft weinig echt zoete bramen:-( Maar er was toch genoeg. Het is nog en hele kunst goed te plukken: te vroeg is zuur, te laat schimmel of verdroging. Er schijnt ook een bramenziekte te zijn die voor rode vruchten zorgt, ik heb daar, denk ik, een beetje last van. mijn moeder veel meer.
Na een klein uurtje was het genoeg, we gingen aan de siroop : wassen, sapcentrifuge (van de Lidl, een erg fijn apparaat: snel, grondig, makkelijjk), wegen, rekenen, afwegen, oplossen, toevoegen en dan het leukste: geen zakken maar flessen vullen. 8 flessen van verschillend formaat: groot en klein (koffiemelk had erin gezeten)
Etiketten schrijven: kaki! En proeven natuurlijk, heerlijk. Zoetzuur, fris, afhankelijk van de hoeveelheid water.
Zeer tevreden waren we ( k kreeg enkele flessen mee) voor herhaling vatbaar, misschien met 1 van de kinderen erbij, zou leuk zijn...
Het recept volgt dinsdag precies, (plus waarom ik een poosje niet blogde) maar komt neer op: (van diana's makkelijke moestuin):
* voeg 125% van t sap in suiker toe en 25 gram citroenzuur per liter sap.roeren, oplossen, vullen en klaar.
De suiker conserveert en doordat de vruchten niet verhit zijn, wordt er veel vitamine behouden. Jammer dat er niet iets gezonder dan suiker is om te conserveren, maar dit voelt erg goed, haha.
Vandaag meteen kunnen serveren en tot mijn verbazing vond zelfs jongste broer het lekker! En die is niet zo makkelijk. ook moeder en schoonzus schonken telkens bij. Dus 2 flessen meegegeven, dan denken ze nog eens aan mij:-)
's Avonds nog de schimmelige exemplaren verwijderd, bijna een emmer vol. De goede ook verzameld. Tijdrovend maar ontspannend werkje. De ene mediteert, ik braam...
Niet afgekregen, maar t werd te donker. Resultaat was 800 ml en met suiker leverde dat weer 3 volle flessen op. Morgen afwerken met etiketten, (en de afwas, moet ook gebeuren) en dan afmaken: klein stukje plus alles wat met de trap moet. En dan ook nog met een snoeischaartje de afgedragen trossen weghalen.
Over snoeien gesproken, ik wil nog uitzoeken of ik door beter te snoeien minder schimmel krijg. Meestal is het: lucht en licht, maar kan ik ook nog iets met de trossen doen? En wat beter aanbinden. Lastig is dat de nieuwe scheuten er ook al zijn en plek willen in een blijkbaar schaarse ruimte.
Bij de opbrengst van morgen wil ik ook nog wat ander fruit doen: de laatste kruisbessen, wat valappels, vlier, en frambozen. Maak ik er septemberjam van...Misschien de eerste druiven erbij.. Kortom, genieten!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten